Prediker 8
Bij alles wat God doet onder de zon, zo heb ik ingezien, doet hij wat hij doet. De mens is niet in staat de zin ervan te vinden.

“Er was een oude man die niet veel had. Hij woonde in een oud huis met zijn enige zoon en een paard. Op een dag is zijn paard weg. Een buurman zegt: ‘Oude dwaas, als je je paard had verkocht had je er nog geld voor gekregen. Nu is hij gestolen! Je ben vervloekt met ongeluk.’ Maar de man antwoordt: ‘Spreek niet te snel. Het paard is niet in de stal, dat is alles wat we weten. De rest is oordeel. We weten niet of het een zegen of vloek is. We zien maar een fragment van de werkelijkheid.’ De buren moesten lachen.

15 dagen later kwam het paard terug; hij was niet gesloten maar het bos ingelopen. Hij was teruggekomen en nam een dozijn paarden met hem mee. De buren zeiden: ‘Jij had gelijk en wij waren fout; het was een zegen. Wil je ons vergeven?’ Maar de man zei opnieuw: ‘Spreek niet te snel. Hoe weten we of dit een zegen is? Wij zien maar een bladzijde en niet het hele boek.’ De buren wisten het echter zeker: het was een zegen.

De zoon begon de wilde paarden te temmen. Tijdens het temmen viel hij van een van de paarden en brak beide benen. Opnieuw kwamen de buren bij de oude man: ‘Wil je ons vergeven? Wij waren fout en jij had gelijk. Het was geen zegen maar een vloek.’ De oude man antwoordde opnieuw: ‘Spreek niet te snel. We weten niet of dit een vloek of zegen is. We zien maar een fragment.’

Even later brak er oorlog uit in dat land. Alle jonge mannen moesten gaan vechten, maar de zoon bleef thuis omdat hij niet kon lopen. Opnieuw zei de man: ‘Spreek niet te snel. Alleen God weet of dit een vloek of zegen is.’

(C. Bakker)